-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:16722 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

اگر نماز براي خضوع و خشوع در برابر خداوند است پس چرا از لحاظ زماني محدود به اوقات معيني است؟
اوقات نماز، براي نظم و برنامه ريزي در امور زندگي است و داراي فلسفه و حكمتهاي زيادي است از جمله:
1. نمازگزاران - چه در حال خواب يا بيداري و چه در حال كار و استراحت - خدا را فراموش نكنند و در موعد معين به عبادت و نيايش پروردگار بپردازند.
2. اوقات نماز، باعث زدودن، روحيه سستي و كاهلي در اقامه نماز ميشود؛ چون اگر اوقات آن مشخص نبود، احتمال داشت كه شخص تا ماهها و سالها نماز نخواند و به بهانههاي مختلف آن را به تاخير اندازد.
3. اوقات نماز، باعث ايجاد نظم و انضباط در كارها و داشتن برنامه ريزي صحيح ميگردد و ارتباط او را با خدا مداوم و هميشگي ميكند.
4. اين اوقات (به خصوص اول وقت) داراي فضيلت و معنويت بيشماري است و نماز خواندن در آن ساعات و لحظات، تاثير روحي و معنوي فراواني بر انسان دارد. در عين حال گفتني است كه خواندن نماز در اوقات مخصوص خود نه تنها منافاتي با خشوع و خضوع انسان ندارد؛ بلكه باعث ميشود انسان با آمادگي و حضور قلب بيشتري به اقامه نماز بپردازد. البته در روايات آمده است اگر شخص حضور قلب زيادي نداشت (ادبار قلب)، ميتواند آن را تا چند ساعت به تاخير اندازد و در وقتي كه حضور قلب حاصل شد، نماز را به جاي آورد؛ البته اين كار نبايد باعث ايجاد وسواس و سستي در خواندن نماز در اول وقت باشد.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.